مسیر خوشبختی

حجله کنون   (  حجله کنان  )

در این زمانها اتاق مخصوص را که به آن حجله می گویند را گاهی چند ماه یا چند هفته برپا می کنند . اما در ادوار گذشته در بخش خفر غالبا حجله را در شب دوم عروسی در ساعات اولیه شب برپا می کنند . الان از انواع کاغذ رنگی و لامپ های رنگی بهره می برند و لیکن در قدیم تنها از پارچه های زیبا استفاده می کردند که زیبایی و شکوه خاصی را به اتاق می داد . اقوام نزدیک عروس و داماد به حجله می آیند عکس میگیرند،می رقصند و ابراز شادمانی می نمایند .در کف اتاق حجله غالبا از ترکه مورد (Murd)  که درخچه ای همیشه سبز و خوش بو است در کناره مرداب ها سبز می شود می ریزند .

شبی که عروس را به خانه داماد می برند جلو پای عروس حیوانی مثل بره و کهره سر می برند تا عروس پاهایش را با خون آن حیوان رنگین سازد قابل ذکر است که در زمانهای قدیم در منطقه خفر تا اینکه پدر عروس از پدر داماد ( پاندازون ) نمی گرفت اجازه نمی داد تا عروس وارد حجله شود مقصود از پاندازون این بود که از پدر داماد قول می گرفتند که چند درخت نخل یا یک قطعه باغ به عروس هدیه بدهند در این زمان شعری که اقوام عروس می خواندند این بود :

"  تا ندهید پا اندازون عروس نمی دیم بهتون  "

در گذشته در این بخش رسم بود که بعد از اتمام عروسی خواهر یا مادر عروس تا یک هفته برای عروس و داماد شام ،نهار ،صبحانه می آوردند .قریب 5 الی 10 سال عروس و داماد در خانه پدر داماد زندگی می کردند و همگی با خرمی و سادگی و شادی هرچه تمام تر در کنار هم زندگی می نمودند .