مسیر خوشبختی

حسن آقایی

حسن آقایی یا ساختمانها ،در 35 کیلو متری جنوب غربی باب انار ،در دره کم عمقی واقع شده اند ،با سی  چهل ساختمان گلی و ده پانزده ساختمان آجری نو ساخته که تپه های بلند و کوتاهی که از هر سو آنرا در میان گرفته است .

باغستان مجزا و طبیعت منحصری ندارند ،بلکه تک وتوکی از انواع درختان انار و بادام و نارنگی بطور پراکنده از لابه لای خانه ها به چشم می آید و سرسبزی اندکی آنجا را محسوس می نماید .در جنوب روستا کوه مشهور سپیدار استوار ایستاده است و در شمال روستا دشت وسیعی واقع است با نا همواریها .در سمت شرق آن روستا محمود آباد و جاده اصلی برایجان قرار گرفته و روستای آّسرد در جنوب غربی آن واقع است .

این تصویری است از شمال ده که به محض ورود متوجه آن خواهی شد و اما اگر ورودی تپه بلندی که در شرق روستا قرار گرفته به تماشا بنشینی همه دار و ندارش را خواهی دید .حتی تا دورترین چشم اندازها که نمایی جنگل انبوه را دارد .قدم به قدم درختان بادام و گلخنک Golkhonag) ) و جرگه کوهی روستا را در احاطه خود گرفته که در هنگام بهار همگی سفید پوش می شود و با شکوفه های زیبای خود تن کوه و تپه ها و سینه دشت را می آرایند .

در بهار آفتاب تن چسب بهاری بر آب جاری چشمه ها نیز جلوه ای دیگر دارد .چشمه هایی که در سرسری سینه تپه نرم نرمک پایین می خزند و در لای شور اصلی آن نواحی به هم می رسند و بصورت سیلابی بزرگ از کنار دیه می گذرند و در حالی که آرام می خروشند از آبادی حسن آقایی دور می شوند و می روند تا به قره آقاج بپیوندند .

اصلیت قومیت این مردم به عشایر طایفه دادبگلو می رسداز اوایل قشقایی و به لهجه ترکی و فارسی تکلم می نمایند .گفته می شود محل فعلی قبلاً  به نامهای لحران پیر بزرگ –آبشوره –ساختمانها و بعد از انقلاب به حسن آقایی تغییر نام داد .