مسیر خوشبختی

بسم رب الحسین(ع)

خدایا!توراشکرمی کنم که اشک را آفریدی که عصاره حیات انسان است،آنگاه که درآتش عشق میسوزم یادرشدت دردمی گدازم،یادرشوق زیبایی وذوق عرفانی آب میشوم،وسراپای وجودم روح میشود،لطف میشود،عشق میشود،سوزمیشودو عصاره وجود به صورت اشک آب میشودوبه عنوان زیباترین محصول حیات که وجهی به عشق وذوق دارد ووجهی دیگر به غم ودرد،بردامان وجودفرومیچکد.
اگرخدای بزرگ از من سندی بطلبد،قلبم را ارائه خواهم داد.واگر محصول عمرم را بطلبد،اشک را تقدیم خواهم کرد.....