سگ ده خصلت دارد كه اگر در انسان باشد از نيكان و سعدا خواهد بود.
1 - سگ خانه مخصوص ندارد، و اين از صفات مجردان است .
2 - سگ غالبا در شب ظاهر مى شود و اين از صفات عابدان است .
3 - سگ زاد و توشه خود را در سفر حمل نمى كند و اين علامت توكل است .
4 - سگ هنگامى كه سفره مى گسترانند و طعام حاضر مى شود در گوشه اى مى نشيند و اين نشانه طبع بلند اوست .
5 - اگر سگ را صاحبش بزند و از خود براند با كوچكترين بهانه اى برمى گردد و اين از نشانه هاى مريدان است .
6 - سگ از صاحبش در سختى جدا نمى شود و اين از نشانه هاى صابران است .
7 - سگ هنگام مرگ چيزى به ارث نمى گذارد و اين از علائم زاهدان است .
8 - سگ هميشه گرسنه است و اين علامت مجاهدان است .
9 - سگ همواره بيمناك است و اين علامت صالحان است .
10 - سگ به كم دنيا راضى است و اين علامت عاشقان است (81).
براستى اگر انسان از همه علائق و وابستگيهاى دنيا بريده باشد و از همه چيز دل بكند، خداوند يكتا را بپرستد و بر او اعتماد و توكل نمايد، و به غير او اميدى نداشته باشد. مرادش خدا باشد، در مقابل سختيها استقامت نمايد، ناملايمات را بر خود هموار سازد، نسبت به دنيا بى اعتنا باشد، در راه خدا تلاش و پيكار كند و عمل صالح انجام بدهد، و مشتاق لقاء حق باشد، بدون شك چنين شخصى از نيكان روزگار و مصداق انسان كامل است و از زمره سعدا بشمار مى آيد.
انسان كامل كسى است كه واجد اين ده خصلت باشد: تجرد، تعبد ، توكل ، نزخ ، ارادت ، استقامت ، زهد، جهد، صلاح و عشق