در روایاتی آمده است که پیامبر یتیم بداخلاقی را به حضانت، سرپرستی می‌کردند.

 

وقتی از دنیا رفت،پیامبر گریه می‌کرد.اصحاب گفتند .

 

یارسول الله،این که گریه ندارد یک یتیم دیگر برایتان می آوریم .

 

 حضرت فرمودند:دیگر مثل این یتیم بد اخلاق گیر

نمی آید.خوش رفتاری بایتیم  بداخلاق برای پیامبر خدا پر ارزش بود.

 

هرچه تندی و لجبازی وبهانه گیری می کرد، حضرت حلم ، وصبروبردباری وگذشت ومحبت  از خودنشان می دادند.

 بچه ها روی فطرت خدایی راه می روند،معمولا بهانه می گیرند جوش می آورند وما را در میدان آزمایش الهی قرار می دهند.

منبع: الارشاد،ج،1،ص،300

سیره پیامبر3،زیبایی اخلاق،ص 135