آدم های مهربان
آدم های مهربان در مقابل خوبی های یک طرفه شان هرگز احساس حماقت نمی کنند ؛ چون خوب بودن برای آنها عادت شده...
آدم های مهربان از سر احتیاجشان مهربان نیستند ؛ آنها دنیا را کوچکتر از آن می بینند که بدی کنند...
آدم های مهربان خود انتخاب کرده اند که نبینند ؛ نشنوند و به روی خود نیاورند ؛
نه این که نفهمند... هزاران فریاد پشت سکوت آدمهای مهربان هست ...
سکوتشان را به پای بی عیب بودن خود نگذارید...
هرگز به آدمهای مهربان زخم نزنید ؛ چون گوشه قلب خدا زخمی می شود...
+ نوشته شده در شنبه ۳ مرداد ۱۳۹۴ ساعت توسط رحمت اسماعیل زاده
|