یا علی موسیَ الرّضا، آقا، به دادم می رسی؟

بلبلی شوریده ام، آیا، به دادم می رسی؟

تالیِ آیاتِ حق، زنجیره یِ توحیدونور

زاده ی بَدرُالدُّ جی، مولا ، به دادم می رسی؟

وامدارت هستم و جانم بسی نا قابل است

واسطه سازم جوادت را به دادم می رسی؟

درخمارجرعه ای ازحوضِ کوثرمانده ام

ساقیا با ساغرصهبا به دادم می رسی؟

مستِ آن پیمانه ی نابِ اََلـَستم ؛ یا رضا

می کنی جانِ مرا احیا؟، به دادم می رسی؟

با هَـزاران ِغزلها سرخوشم درانجمن

کرده است عشقت مرا شیدا ، به دادم می رسی؟

این شرافت بس که هم نام وغلامت گشته ام

جان نثارم ، حضرتِ والا به دادم می رسی؟

گوشه ی چشمی نظربر«مهدوی» می افکنی؟

درصراط آن محشرکُبرا به دادم می رسی؟

با ادای شاعری در واژه ها افتاده ام

خود شدم مغلوبِ این دعوا، به دادم می رسی؟