مسیر خوشبختی

اعمال روز عرفه
روز عرفه، برای تقویت معرفت الهی و رابطه عمیق‌تر با حضرت حق و شناخت صفات جمال و جلال پروردگار، بسیار مناسب و مغتنم است. این روز، بویژه برای کسانی که در سرزمین پرخاطره و انسان ساز «عرفات» و در مناسک حج حضور داشته باشند، سعادت مضاعف خواهد بود.

 روز نهم ماه ذی‌الحجه، روز عرفه است، مرحوم «علاّمه مجلسی» در این زمینه می‌گوید: روز عرفه از اعیاد بزرگ اسلامی است و کسی که بتواند این روز را در «عرفات» باشد، توفیق بزرگی دارد. این روز اعمال و دعاهای فراوانی دارد و بهترین عمل در این روز، دعا است.

آنان که در لباس سفید احرام، با قلبی مملو از عشق خداوند، دعای عرفه امام حسین(ع) را در سرزمین عرفات زمزمه می‌کنند، از این زلال معرفت ناب، بیش از دیگران سیراب می‌شوند.

امام باقر(ع) از امام زین العابدین(ع) روایت کرده است که آن حضرت در روز عرفه جمعی را مشاهده کرد که دست نیاز به سوی مردم دراز کرده و کمک می‌خواستند، حضرت فرمود: وای بر شما، آیا از غیر خدا در این روز حاجت می‌طلبید در حالی که در این روز امید می‌رود که فضل خداوند حتی شامل بچه‌هایی شود که در شکم مادرانند.

در روز عرفه، مخصوصا دعا برای مؤمنان و دوستان بسیار سفارش شده است. چه آنان که زنده‌اند و چه کسانی که از دنیا رفته‌اند.

از ابراهیم بن هاشم که از بزرگان شیعه است چنین نقل شده که: «عبد اللّه بن جندب» را در سرزمین عرفات دیدم که در روز عرفه، غرق در دعا و راز و نیاز بود. دست‌های خود را به سوی آسمان بلند کرده بود و اشک از چشمانش سرازیر بود و فراوان گریه می‌کرد. در پایان نزد او رفتم و گفتم: وقوف و عبادت هیچ کس را مثل تو ندیدم. گفت به خدا سوگند، فقط برای برادران مؤمن دعا کردم، زیرا از امام موسی کاظم(ع) شنیدم که فرمود: هر کس برای برادران مؤمن خود دعا کند، از عرش ندا می‌رسد که صدهزار برابر آن برای خود تو خواهد بود و من نخواستم از صد هزار برابر دعای فرشتگان که یقیناً مستجاب است، دست بردارم و برای خودم دعا کنم که نمی‌دانم مستجاب خواهد شد یا خیر.

اعمال روز عرفه

برای روز عرفه چند عمل وارد شده است:
روزه گرفتن؛ که پاداش فراوانی دارد. ولی اگر روزه در آن روز سبب ضعف و ناتوانی جهت دعا و انجام اعمال و عبادات روز عرفه شود ترک آن بهتر است. (البتّه روزه مربوط به کسانی است که در وطن هستند یا قصد اقامت 10 روز کرده‌اند).

- غسل کردن قبل از غروب آفتاب.

 زیارت امام حسین(ع)، که زیارت آن حضرت در روز عرفه طبق روایتی از امام صادق(ع) پاداش حج و عمره بسیار، و جهاد فراوان دارد.

در روایت دیگری از امام صادق(ع) نقل شده است که خداوند در روز عرفه، توجه خاصی به زائران قبر امام حسین(ع) دارد، حاجاتشان را برآورده می‌سازد و گناهانشان را می‌آمرزد.

اما دعای عرفه در کلام آیة الله جوادی آملی.

  به گفته آیة الله جوادی آملی نباید دعای عرفه را با ادعیه دیگر از ائمه معصومین مقایسه کرد.

ایشان میگویند: مگر کدام کار حسین بن علی علیه السلام شبیه بقیه ائمه بوده است؟

هریک از این ضوات مقدس در این مقطع از تاریخ [منظور جریان کربلا]

بودند؛ همینکار را میکردند.

طبق بیان خودشان در زیارت جامعه کلهم نور واحدند.

ولی متناسب با موقعیتهای تاریخی مأموریتهاشان فرق میکند.

این دعا از لبان قلب شکسته ابا عبد الله الحسین علیه السلام است.

وجود مبارکش دعایی را در کوه عرفه خواند؛ که بخشی از آن ضبط شد نه همه اش.

شما در 2 فراز از این دعای نورانی میبینید که راوی میگوید:

وجود مبارکش شروع کرد به اشک و آه و ناله. 

و بعد دعا را شروع کرد.

و بعد در نقلی دیگر دارد که:

مرحوم ابن طاوس و دیگران:

سراسر این دعا تفسیر قرآن است. 

برخی بزرگان در یکی از آیات سوره انبیا در گیرند که,

آیا در این آیه به 2 خدایی بودن اشاره شده است؟ اگر 2 خدا بود که عالم به هم میریخت. 

امام امام علیه السلام, در بخشی از این دعا تأکید دارند که:

اگر 2 خدا بود که یقیناً عالم به هم میریخت.

که در این بیان میشود یک جلد کتاب نوشت.

چه خوب شد عرفه دلبرم صدایــم کرد

خدا به خاطر ارباب این عطایـــم کرد

چه منتی که در این روز معرفت،اربـاب

به خوان نعمت العفو خود گدایــم کرد . . .

روز نیایش :خدایا ! دوستی ات را محبوب ترین چیزها نزد من گردان . پیامبر اکرم (ص)

خدایا ! از تو امان می طلبم در آن روزی که نه مال وثروت به کار می آید ونه فرزندان ، مگر کسی که با دلی پاک به سوی خدا بیاید . امام علی (ع)
خدایا ! نگریستن به رویت وشوق دیدارت را از تو درخواست می کنم . حضرت فاطمه زهرا (س)
ای آنکه بر ناله دردمند رحمت می آوری ، وای آن که به آنچه در دل زاری کنندع نهفته است دانایی ، مرا از کسانی قرار ده که در پناه تو ایمن اند ودشمنان را به ان جان پناه دسترسی نیست . امام صادق (ع)


خدامند به داوود (ع) وحی فرمود : « به من شاد باش وبا یاد من سر خوشی کن واز نعمت مناجات با من برخوردار شو .» امام صادق (ع)

ای آنکه درماندگان را می خوانند واجابتشان می کند ، بیم ناکان به او پناه می برند وامانشان می دهد ، مطیعان او را عبادت می کنند وسپاسشان می گوید وشاکران او را سپاس می گویند وپاداششان می دهد . امام هادی (ع)


ای آنکه [ کار] زیبا را آشکار می کند [ کار] زشت را می پوشاند ! ای آنکه بر بدکاری مؤاخذه نمی کند وپرده نمی درد ! ای آنکه منتش بزرگ وچشم پوشی اش کریمانه وگذاشتن نیکو است . امام مهدی (عج )


حج
حج گزار وعمره گزار میهمان خدایند ، وبر خدا است که مهمانش را گرامی بدارد واو را با مغفرت خویش در میان گیرد . امام علی (ع)
حج وعمره فقر را از بین می برد ، گناهان را پاک وبهشت را واجب می کند . امام علی (ع)
حق حج بر تو آن است که بدانی ، به میهمانی پروردگارت رفتن است . واز دگناهان به سوی او گریختن ، سبب قبولی توبه ، وگزراندن فریضه ای که خداوند آن را بر تو واجب کرده است . امام سجاد (ع)

حج وعمره بجای آرید تا بدنتان سالم ورویتان فراخ شود . امام سجاد (ع)
حج آرام بخش دلها است . امام باقر(ع)

هر کس حج واجبش را بجای آورد ، گره ای از آتش ، از گردن خویش گشوده است . امام صادق (ع)

هرگاه قصد حج کردی ، دلت را برای خدا از هر بازدارنده وحجابی بپیرای . امام صادق (ع)

حدیث فضیلت روز عرفه امیر مؤمنان علی(ع) درباره راز وقوف در عرفات فرمود:
«عرفات، خارج از مرز حرم است و مهمان خدا باید بیرون دروازه، آن‌قدرتضرع کند تا لایق ورود به حرم شود».[۱]
 امام سجاد(ع) در حدیثی فرمود:
عصر روز عرفه و ظهر روز دهم که حاجیان در منا حضور دارند، خدای سبحان به فرشتگان مباهات می‌کند و می‌فرماید: «اینان بندگان من هستند که از راه‌های دور و نزدیک با مشکلات بسیار به اینجا آمده و بسیاری از لذت‌ها را بر خود حرام کرده و بر شن‌های بیابان‌های عرفات و منا خوابیده‌اند و این‌گونه با چهره‌های غبارآلود، در پیشگاه من اظهار ناتوانی و خواری می‌کنند. اینک به شما اجازه دادم تا آنان را ببینید. آنگاه فرشتگان حق به اذن خداوند بر دل‌ها و اسرار نهان آنها آگاه می‌شوند.[۲ از امام صادق(ع) سؤال شد: عرفات را چرا عرفات نامیده‌اند؟

حضرت فرمود: «جبرئیل، حضرت ابراهیم را روز عرفه به این مکان آورد، چون ظهر فرا رسید، جبرئیل گفت: ای ابراهیم! به گناه خود اعتراف کن و مناسکت را بیاموز! چون جبرئیل گفت اعتراف کن! این سرزمین عرفات نامیده شد».[۳] پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید:
«خداوند در هیچ روزی به اندازه روز عرفه، بندگان خود را از آتش جهنم آزاد نمی‌کند».[۴]
«در میان گناهان، گناهانی است که جز در عرفات بخشیده نمی‌شود».[۵]
«هنگامی که مردم در عرفات وقوف می‌کنند و حاجت‌های خود را با گریه و زاری درخواست می‌کنند، خداوند نزد فرشتگان به این مردم افتخار می‌کند و به فرشتگان خطاب می‌کند: آیا نمی‌بینید که بندگان من از راه‌های دور و غبارآلود به‌سوی من آمده‌اند و مالشان را در راه من خرج کرده‌اند و بدن‌ها را خسته کرده‌اند؟ به عزت و جلالم سوگند! گناهکارانشان را به نیکوکارانشان می‌بخشم و آنها را از گناه پاک می‌کنم، مانند روزی که از مادر متولد شده‌اند».[۶]
«آنگاه که در عرفات وقوف کنى، چنانچه گناهانت به تعداد شن‌های شنزار یا ستارگان آسمان یا قطره‌های باران باشد، خداوند آنها را خواهد بخشید».[۷] نقل است از رسول خدا(ص) پرسیدند:‌

چه کسی از اهل عرفات، گناهش از همه بزرگ‌تر است؟ حضرت فرمود: «کسی که عرفات را درک کرده باشد و گمان کند خداوند او را نیامرزیده است».[۸] امام سجاد(ع) در روز عرفه صدای نیازمندی را شنید که گدایی می‌کرد. به او فرمود: «وای بر تو! آیا در مثل چنین روزی از غیر خدا درخواست می‌کنى، درحالی‌که در این روز برای بچه‌هایی که در شکم مادران هستند، امید سعادت و خوشبختی می‌رود».[۹] امام باقر(ع) فرمود: «هیچ‌کس (چه نیکوکار و چه بدکار) در عرفات وقوف نمی‌کند، مگر اینکه خداوند دعایش را مستجاب می‌کند».[۱۰]