به جانباز شیمیایی ـ 

 

                                          هی سرفه کن تا این صدا یادآورت باشد

این­ها قرار است آخرین بال و پرت باشد

 فرمانده! می­بینم خشابت خالی خالی­ست

تا کی خشاب قرص­ها دور و برت باشد

 خمپاره­انداز تو جز دست دعایت نیست

حالا که باید کُنج پستو سنگرت باشد

 مردانِ اهل مُد تو را در موزه می­خواهند

سربند یا زهرا(س) نباید بر سرت باشد

 لعنت به دنیایی که تا این حد نمی­فهمد!

کپسول اکسیژن نباید هم­سرت باشد!

 ای خط! نپر بالا و پایین، این چه خط بازی است

شوخی ندارم با تو بار آخَرَت باشد

 دنبال خط مستقیمی باش ـ من خوبم !ـ

تا توشه­ی خوبی برای آخرت باشد.

علیرضا دهرویه