انجمن اولیاء و مربیان مظهر همكاری خانه و مدرسه در امر تعلیم و تربیت كودكان و نوجوانان است. خانه و مدرسه دو نهاد تربیتی مهم به شمار می آیند كه در صدرعوامل  تأثیرگذار بر روند رشد و تكامل رفتار و منش نوباوگان جامعه قرار دارند، و مهمترین عامل در تربیت و رشد فكری و اخلاقی، هماهنگی و همسویی نظری و عملی میان مربیان و خانواده است.

هر یك از دو كانون خانه و مدرسه، به تنهایی امكان عمل موفقیت آمیز نخواهد داشت و باید به عنوان یك مركز و یك نهاد تعلیماتی و تربیتی تلقی شوند و مجموعه سیاست و برنامه هایی كه آموزش و پرورش طراحی و به اجرا درمی آورد، در این دو كانون بر اساس یك سیاست ، یك بینش و یك هدف دنبال شود. اولیا به عنوان صاحبان اصلی سرمایه های با ارزش، دارای حق اظهار نظر، حق نظارت و در بعضی موارد حق دخالت در مسائل آموزش و پرورش هستند و تنها در این صورت است كه فرآیند پیچیده و عمیق تربیت و تعلیم می تواند به شكل درست و شایسته ای به اجرا گذاشته شود و موجب رشد و تعالی گردد.

ممكن است رفتار و شیوه های تربیتی مربیان با رفتار و روشهای تربیتی اولیا در خانواده متفاوت و یا احیاناً متضاد باشد كه در این صورت تاثیرهای ویرانگری بر شخصیت كودك دارد. از این اصل مسلم تربیتی می توان ضرورت ارتباط و تبادل نظر میان اولیا با مربیان را درك كرد . این ارتباط در سیستم آموزشی و پرورشی ما از طریق انجمن اولیا و مربیان صورت می گیرد.

انجمن اولیا و مربیان هیات منتخبی از پدران و مادران دانش آموزان و مربیان مدرسه است كه با هدف تلاش و همكاری درجهت پیشبرد امورآموزش و پرورش دانش آموزان تشكیل می شود. این هیات پیشنهادها و طرحهای مفید را به مدیر و دیگر مسئولان مدرسه ارائه می كند و در اداره بهتر امور یار و یاور صمیمی مدیران محسوب می شود. برای فعالیت انجمنهای اولیا و مربیان، آئین نامه ویژه ای تدوین شده است.

هفته پیوند اولیا و مربیان

مهمترین نقش در پرورش و رشد فكری و روانی كودك بر عهده ی اولین نهاد تربیتی است. از سوی دیگر، تا هنگامی كه اهمیت ارتباط میان خانواده و مدرسه برای اولیا روشن نشود، نمی توان آنها را در مسائل آموزشی و پرورشی دانش آموز مشاركت داد.

خانه و مدرسه زمانی می توانند رسالت آموزشی و تربیتی خاص خود را به نحو مطلوب انجام دهند كه هر یك شناخت تربیتی كافی داشته باشند و نقش تربیتی خاص خود را با بصیرت ایفا كنند.

انجمن اولیا و مربیان كه درجهت رشد و آگاهی پدران و مادران و دست اندركاران تعلیم وتربیت در مدارس گام بر می دارد، باید در تعلیم و تبیین نقش های تربیتی خانه و مدرسه اهتمام ورزد.

اهداف عمده انجمن اولیا و مربیان

همفكری ، تلاش، یاری و همكاری برای بهبود و پیشرفت هر چه بهتر امر آموزش و پرورش دانش آموزان از طریق :

1- آگاه كردن اولیا به مسائل دینی، تربیتی ، اخلاقی و مشاوره با آنان در هماهنگ كردن روشهای تربیتی و آموزشی در محیط خانه و مدرسه.

2- ایجاد و تحكیم پیوندهای عاطفی، اخلاقی و انسانی بین اولیا ومربیان.

3- بهره مندی هر چه بیشتر از امكانات اولیا برای تهیه، تدارك و تكمیل امكانات آموزشی- پرورشی و بهداشتی مدرسه.

اهم وظایف انجمن اولیا و مربیان

اهم وظایف انجمن اولیا و مربیان مدرسه عبارت است از:

1- مشاوره و برنامه ریزی به منظور تحقق یافتن اهداف انجمن.

2- تهیه برنامه بهداشتی- پزشكی و نظارت براجرای آن در مدرسه.

3- همكاری و همفكری با مدیر به منظور برگزاری جلسات ماهیانه اولیا و مربیان در جهت آموزش بهداشت، مسائل تربیتی، دینی و سواد آموزی.

4- دعوت از اولیای علاقمند به منظور بهره مندی از خدمات و یاریهای آنان برای تهیه و تدارك و تكمیل امكانات آموزشی -پرورشی مدرسه.

5- همكاری و همفكری با مدیر و مربیان مدرسه در مورد برنامه های اوقات فراغت دانش آموزان و انجام گردشهای علمی - تفریحی.

6- قبول هدایا و كمكهای مالی از اولیا و دیگر افراد خیر و علاقمند.

آموزش خانواده ها برای تربیت نسل نو

خانواده در هر جامعه ای به عنوان زیربنای مستحكم ساخت اجتماعی، عامل اصلی حفظ و حراست از ارزشهای اخلاقی و اجتماعی است. از این رو یكی از اهداف انجمن، آموزش به خانواده ها به منظور آشنا ساختن آنان با اصول برخوردهای تربیتی و نیز ایجاد زمینه های لازم برای مشاوره خانواده است كه می تواند پیش زمینه ای درجهت رشد خانواده ها و همسویی آنان با نظام تربیتی باشد. اگر خانواده در سالهای نخست زندگی كودكان برخوردهای صحیح و اصولی با آنان داشته باشند و پیش از ورود به مدرسه، زمینه های لازم را برای آشنایی كودك با محیط مدرسه فراهم كند، مشكلات بسیاری را از دوش مربیان و معلمان برداشته و زیر بنای مستحكم و قابل اعتمادی برای كودك ایجاد می كنند.

اهمیت ارتباط میان والدین با مربیان

دكتر لی سالك، یكی از استادان روانشناسی كودك و متخصص كودكان در دانشگاه كورنل ، درباره اهمیت ارتباط میان والدین با مدرسه می گوید:" وقتی كودك می بیند كه شما مدرسه و فعالیتهای مربوط به آن را آنقدر مهم می دانید كه در آن شركت می كنید، دردرون خود احساس رضایت می كند. شركت در جلسات خانه و مدرسه به فرزند شما می فهماند كه اطلاعات بی واسطه و آزادانه بین شما و آموزگار او رد و بدل می شود. اگر شما به مدرسه اهمیت بدهید، كودك نیز برای مدرسه و آموزگارش احترام بیشتری قابل می شود. وی می گوید كودكانی كه والدینشان درفعالیتهای مربوط به مدرسه شركت می كنند ، نوعی روحیه اجتماعی پیدا می كنند و نسبت به جامعه و مسائل مربوط به آن احساس مسئوولیت بیشتری دارند. كلیه كودكان، مدرسه را كمی شبیه خانواده، و خانواده را كمی شبیه مدرسه می دانند."
منبع:تبیان